15 اصطلاح مالی که هر مدیری باید بداند

صاحبان کسب و کار با مهارت های گوناگون ذاتی وارد دنیای کسب و کار می شوند. برخی ذاتا فروشنده هستند و برخی دیگر توانایی دستیابی به ایده های نابی را دارند که می توانند آن را بفروشند. اگرچه ممکن است تعداد انگشت شماری از کارآفرینان نیز در مسائل مالی خبره باشند ولی اکثر آنان هنگام تهیه ترازنامه مالی و دفاتر مالی کم می آورند. پس نیاز خواهد بود تا مدیران با چند اصطلاح مالی آشنا باشند.

صاحبان کسب و کاری که با مسائل مالی دست و پنجه نرم می کنند می بایست حتما یک حسابدار استخدام کنند و یا حتی برای ساده نمودن امور از نرم افزارهای حسابداری استفاده نمایند، ولی تعدادی از لغات و اصطلاحات مالی پایه ای وجود دارد که هر کارآفرینی باید برای رشد کسب و کار خود بداند. این لغات ممکن است در جلسات با سرمایه گذاران بالقوه، شرکا و مشتریان مطرح شوند بنابراین آگاهی از این اصطلاحات مالی و چگونگی اثرگذاری آنان بر کسب و کار شما امری مهم و ضروری است.

در این مقاله 15 اصطلاح مالی که هر کارآفرین و مدیری باید آنها را بشناسد آورده شده :

1.   دارایی ها (Assets)

به کلیه منابع اقتصادی که یک کسب و کار دارد گفته می شود، از جمله محصولاتی که در موجودی دارد، اسباب و اثاثیه دفتر و ملزوماتی که برای استفاده خریداری شده و هر گونه علائم تجاری و حق کپی رایتی که دارد. دارایی ها به عنوان ارزش یک کسب و کار به حساب می آیند و در شرایط دشوار کسب و کار می توان آنها را فروخت.

2.   بدهی ها (Liabilities)

شامل هر گونه بدهی است که در طول شروع، رشد و حفظ یک عملیات اتفاق می افتد از جمله وام های بانکی یا پولهای متعلق به فروشندگان و سازندگان محصول. بدهی ها را می توان به دو نوع اصلی تقسیم کرد : بدهی جاری (که به بدهی های با موعد پرداخت سریع اشاره دارد مانند پول تامین کنندگان) و بدهی های بلندمدت (که به بدهی های با موعد پرداخت بیشتر مانند وام ها اشاره دارد).

3.   هزینه ها (Expenses)

هزینه های کسب و کار شامل کلیه خرج های شرکت در طول یک ماه است که به منظور تولید رخ می دهد از جمله اجاره، هزینه های قانونی، حقوق کارمندان، هزینه پیمانکاری و هزینه های بازاریابی و تبلیغات. برای دوام آوردن از لحاظ مالی به کسب و کارها توصیه می شود که هزینه های خود را تا حد امکان پایین نگاه دارند.

4.   جریان نقدینگی (Cash Flow)

جریان نقدینگی کلیه جابه جایی های وجوه در کسب و کار شما مانند هزینه ها و درآمد در هر ماه است. کسب و کارها جریان نقدینگی کلی را برای شناسایی قدرت پرداخت بدهی بلند مدت محاسبه می کنند. جریان نقدینگی یک کسب و کار را می توان از طریق مقایسه موجودی نقد در دسترس در ابتدا و پایان یک دوره زمانی مشخص شناسایی نمود.

5.   سود یا زیان خالص، حد سودآوری (Bottom line)

شامل جمع مقداری است که یک کسب و کار در پایان یک ماه به دست آورده و یا از دست داده است. سود یا زیان خالص آخرین عددی است که در دفتر کل دیده می شود. این واژه نشان دهنده دریافتی کسب و کار است که می تواند مثبت یا منفی باشد.

6.   گزارش مالی (Financial Report)

گزارش مالی یک صورت حساب جامع از تراکنش ها و هزینه های یک کسب و کار است که دیدی از اوضاع مالی آن کسب و کار می دهد. یک گزارش مالی ممکن است برای استفاده داخلی یا منابع خارجی مانند سرمایه گذاران بالقوه تهیه شود.

7.  صورت مالی (Financial Statement)

مانند گزارش مالی یک صورت مالی کلیه فعالیت های مالی یک کسب و کار را لیست می کند. اگرچه صورت مالی بیشتر یک سند رسمی است که اغلب برای یک سازمان وام ده منتشر می شود.

8.  صورت جریان وجوه نقد (Cash Flow Statement)

صورت جریان وجوه نقد نشان دهنده پولی است که در طول یک دوره زمانی خاص وارد یک کسب و کار و از آن خارج می شود. این صورت به طور کلی شامل چهار دسته اصلی می شود : فعالیت های تولیدی، فعالیت های سرمایه گذاری، فعالیت های تامین مالی و اطلاعات تکمیلی.

9.  صورت درآمد (Income Statement)

صورت درآمد با نام صورت سود و زیان نیز شناخته می شود و سودآوری یک کسب و کار در طول یک دوره زمانی را نشان می دهد.  صورت درآمد به درآمدها و هزینه های کلیه فعالیت های یک کسب و کار نگاهی می اندازد.

10.  ترازنامه (Balance Sheet)

ترازنامه شرکت دید آنی از وضعیت مالی شرکت در لحظه ای مشخص می دهد. این صورت مالی شامل پول نقد در دست و حسابهای پرداختنی واریز نشده و موجودی مالکان در کسب و کار است.

11.  سود و زیان (Profit and Loss)

برای سالم ماندن از لحاظ مالی هر کسب و کاری باید یک سود منظم داشت باشد تا از زیان های آن پیشی بگیرد. سود و زیان معمولا در صورت سود و زیان جز به جز نوشته می شوند که با نام صورت درآمد نیز شناخته می شوند و پیش از این به آن پرداخته ایم.

12.  سرمایه (Capital)

در اصطلاح مالی پولی که یک کسب و کار در حساب های خود دارد اعم از دارایی ها و مبلغ سرمایه گذاری شده از سوی سهامداران سرمایه نامیده می شود. در هر کسب و کار دو نوع سرمایه وجود دارد : بدهی و موجودی.

13.  حساب های دریافتنی (Accounts Receivable)

حسابهای دریافتنی (A/R)  مبلغی است که یک کسب و کار نزد مشتریان خود دارد. مشتریان غالبا با صورت حساب از مبلغ بدهی خود اطلاع پیدا می کنند و اگر این مبلغ پرداخت نشود از لحاظ قانونی قابل پیگیری است. حساب های دریافتنی اغلب به عنوان دارایی در ترازنامه شرکت ها وارد می شوند.

14.  استهلاک (Depreciation)

در طول زمان دارایی های یک کسب و کار از نظر ارزش مستهلک می شوند و این به دلیل گذشت زمان نسبت به وقتی است که خریداری شده اند. یک کسب و کار می تواند برای مقاصد مالیاتی هزینه استهلاک را از دارایی ها کسر نماید.

15.  ارزش گذاری (Valuation)

زمانی که یک کسب و کار به دنبال تامین سرمایه از سوی سرمایه گذاران است، آن سرمایه گذاران می خواهند ارزش کلی آن کسب و کار را بدانند. این هدف از طریق ارزش گذاری یعنی تخمین ارزش کلی کسب و کار محقق می شود.

صاحبان کسب و کار برای موفقیت نباید در امور مالی متخصص باشند. اگرچه دانستن لغات مالی پایه ای که در گفتگو با همکاران، مشتریان بالقوه یا همکاران مطرح می شوند مهم است. یک کسب و کار می تواند شانس موفقیت خود را از طریق ادامه نظارت بر عملیات به وسیله گزارش های مالی و حفظ بودجه افزایش دهد.